ခ်စ္ဇနီးေလးေယာက္

ဒီဇာတ္လမ္းေလးက တကယ့္အျဖစ္အပ်က္ပါတဲ့။ ဘယ္ဆီဘယ္တံုးကမွန္းမသိရတဲ့ ကာလတစ္ခုက ပဲလို႔ ထားပါေတာ့ဗ်ာ။ မယားေလးေယာက္ရွိတဲ့ ကုန္သည္တစ္ေယာက္အေၾကာင္းပါ။ ဒီဇာတ္လမ္းေလးကို သူေသခါနီးဆဲဆဲမွာ ေရးခဲ့တာေပါ့။ မယားေလးေယာက္နဲ႔လူရဲ႕ ဖြင့္ဟ
၀န္ခံခ်က္လို႔လဲ ဆိုခ်င္ဆိုႏိုင္ပါတယ္။

ဒီလိုပါ။
ေစာေစာက ေျပာတဲ့အတိုင္းပဲ သူ႔မွာ မယားေလးေယာက္ရွိပါတယ္။



အဲဒီေလးေယာက္ထဲမွာ
ေလးေယာက္ေျမာက္မယားကို သူက အခ်စ္ဆံုးပါတဲ့။ သူေလးအတြက္ဆိုရင္ ေကာင္းေပ့ ညြန္႔ေပ့ဆိုတဲ့ အ၀တ္အစားေတြ ဆင္တယ္။ သူေလးကို အႏူးညံ့ဆံုး အေပ်ာ့ေျပာင္းဆံုး ဆက္ဆံတယ္။ သူ႔မွာ ရွိသမွ် အေကာင္းဆံုးဆိုတဲ့ အရာေတြကို သူေလးအတြက္ ရည္ရြယ္ပါတယ္တဲ့။

တတိယမယားကိုက်ေတာ့လဲ သူသိပ္ခ်စ္တာပဲတဲ့။ ဒီမယားေလးကေတာ့ သူ႔အတြက္ ဂုဏ္ယူစရာတစ္ခုပါတဲ့။ သူေလးနဲ႔တြဲျပီး မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းေတြၾကား ပြဲတက္ရတာ အေတာ္ေက်နပ္ဖို႔ေကာင္းဆိုပဲ။

ဒါေပမယ့္ သူေလး ဘယ္အခ်ိန္မွာမ်ား ဘယ္သူနဲ႔ လိုက္ေျပးသြား မလဲလို႔ သူ႔မွာ အျမဲစိတ္တထင့္ထင့္နဲ႔့ စိုးရိမ္ေနရပါတယ္တဲ့။

ဒုတိယဇနီးကိုလည္း သူက ခ်စ္တာပဲတဲ့။ အင္း..အခ်စ္ေတြ တယ္ေပါေနာ္။
သူေလးကေတာ့ သိပ္ကိုၾကင္နာတက္ျပီး အကူအညီအရမ္းရတဲ့ မိန္းမပါတဲ့။ အျမဲလည္း သည္းခံတက္တယ္။ တကယ္ေတာ့ သူေလးဟာ သူ႔ရဲ႕ တီးတိုးေဖာ္ တိုင္ပင္ဖက္ပါတဲ့။ ၾကမ္းတမ္းခက္ခဲမႈေတြ ႀကံဳလာရတဲ့အခါတိုင္း သူ႔ကိုကူညီျပီးေတာ့ အခက္အခဲေတြကို ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းေပးတက္သူပါတဲ့။

ပထမ မယားႀကီး။ သူကေတာ့ သိပ္ကို သစၥာရွိတဲ့ အေဖာ္ပါတဲ့။ သူ႔ရဲ႕ စည္းစိမ္ဥစၥာရွာေဖြမႈေတြ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြမွာ အမ်ားဆံုးကူညီအက်ဳိးျပဳခဲ့တဲ့ ဇနီးသည္တစ္ေယာက္ေပါ့။ တစ္အိမ္လံုးရဲ႕ ကိစၥ၀ိစၥ ေတြကိုလည္း သူပဲ စီမံခန္႔ခြဲတာတဲ့။ ဒါေပမယ့္ေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီ ပထမမယားႀကီးကိုက်ေတာ့ သူက မခ်စ္ဘူးတဲ့ဗ်။ ဟိုကေတာ့ သူ႔ကို တကယ့္ကို ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ခ်စ္ရွာပါတယ္။ သူကေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလမွာ ရွိတယ္လို႔ေတာင္
အမွတ္မထား ဂရုမစိုက္မိတက္ပါဘူးတဲ့။

တစ္ေန႔မွာေတာ့ ကုန္သည္ဟာ နာမက်န္းျဖစ္လာပါတယ္။
သိပ္မၾကာခင္အခ်ိန္အတြင္းမွာပဲ သူဟာ ေသရေတာ့မယ္ဆိုတာကို သေဘာေပါက္လာပါတယ္တဲ့။ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြ ျပည့္စံုၾကြယ္၀တဲ့ သူ႔ဘ၀အေၾကာင္းကို စဥ္းစားမိလာပါတယ္။

အင္းေပါ့ မယားေလးေယာက္အေၾကာင္းလဲ ပါတာေပါ့။

သူက “အခုငါ့မွာ မယားေလးေယာက္ေတာင္ရွိေနတယ္။ ဒါေပမယ့္
ငါေသသြားရင္ တမလြန္မွာ ငါတစ္ေယာက္ထဲ ျဖစ္ေနေတာ့မွာပဲ။ အရမ္းကို အထီးက်န္မွာပဲ” လို႔ စဥ္းစားမိသတဲ့။

အဲဒါနဲ႔ပဲ သူ႔ရဲ႕အခ်စ္ဆံုး စတုတၳမယားေလးကိုေခၚျပီး ေျပာပါတယ္။ “မိန္းမေရ မင္းကို ကိုယ္အခ်စ္ဆံုးပါ။ မင္းအတြက္ဆို ေကာင္းေပ့ ညြန္႔ေပ့ဆိုတဲ့ အ၀တ္အစားေတြ ပံုေအာေပးခဲ့တယ္။ မင္းကိုလည္း အရမ္းကို ဂရုစိုက္ခဲ့တယ္။ အခုေတာ့ ကိုယ္ေသရေတာ့မယ္။ မင္း ကိုယ္နဲ႔လိုက္ျပီး အေဖၚလုပ္ ေပး ႏိုင္မလားကြယ္”
“ဟင့္အင္း လံုး၀မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး” သူေလးက ျပန္ေျပာပါတယ္။ ေနာက္ထပ္လည္း
စကားတစ္ခြန္းေတာင္ ထပ္မေျပာေတာ့ပဲ အနားကထြက္သြားပါသတဲ့။

ဒီအေျဖဟာ သူ႔ရဲ႕ႏွလံုးသားကို ဓါးထက္ထက္နဲ႔ မႊန္းလိုက္သလိုပါပဲတဲ့။
ကုန္သည္ဟာ သိပ္ကို ၀မ္းနည္းေၾကကြဲသြားျပီး တတိယ မယားကို ေခၚျပီး ေျပာျပန္ပါတယ္။
“မိန္းမေရ ကိုယ့္ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ မင္းကို သိပ္ခ်စ္ခဲ့ပါတယ္။ အခုေတာ့ ကိုယ္ေသရေတာ့မယ္။ မင္း ကိုယ္နဲ႔လိုက္ျပီး အေဖၚလုပ္ေပးႏိုင္မလားကြယ္” “ဟင့္အင္း မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးရွင္” တတိယမယားက ျပန္ေျပာပါတယ္။ “ဘ၀ဆိုတာ ရွင္သန္ေနရတာ သိပ္ကိုေပ်ာ္ရႊင္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္။ ရွင္ေသသြားခဲ့ရင္
က်မကေတာ့ ေနာက္အိပ္ေထာင္ျပဳမွာပါ”
ကုန္သည္ရဲ႕ ႏွလံုးသားဟာ ကြဲအက္ေၾကမြသြားျပီး ေအးခဲသြားခဲ့ပါတယ္။

သူက တတိယ မယားကို ေခၚျပီးေမးျပန္ပါတယ္။ “မိန္းမေရ ကိုယ္ ကူအညီလိုတဲ့အခါတိုင္း မင္းဆီကို လာခဲ့တယ္ေနာ္။ မင္းကလဲ ကုိယ့္ကို အျမဲတမ္း ကူညီေပးခဲ့တယ္။ အခု ကိုယ္မင္းရဲ႕ အကူအညီကို လိုေနျပန္ျပီကြယ္။
ကိုယ္ေသသြားတဲ့အခါ မင္း ကိုယ္နဲ႔လိုက္ျပီး အေဖၚလုပ္ေပးႏိုင္မလားဟင္”
“မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးရွင္၊ ဒီတစ္ခါေတာ့ အစ္ကို႔ကို က်မ မကူညီႏိုင္ေတာ့ပါဘူး”


တတိယဇနီးသည္က ျပန္ေျဖပါတယ္။

“က်မအလြန္ဆံုးလုပ္ေပးႏိုင္တာကေတာ့ အစ္ကို႔ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးခရီးကို လိုက္ပို႔ေပးႏိုင္တာ တစ္ခုပါပဲ”
ဒီအေျဖဟာ မိုးႀကိဳးသြားတစ္ခုလို သူ႔ရဲ႕ ႏွလံုးသားကို ေခ်မြဖ်က္ဆီးလိုက္ျပီး သူဟာ ၀မ္းနည္းပက္လက္နဲ႔
ယူႀကံဳးမရျဖစ္သြားပါတယ္တဲ့။

အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ အသံတစ္သံက ေျပာပါတယ္။ “က်မ ရွင္နဲ႔အတူ သြားပါ့မယ္။
ရွင္ဘယ္ကိုပဲ သြားသြား က်မအတူလိုက္ခဲ့ပါမယ္” ကုန္သည္က ေမာ့ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ အစာအဟာရ မျပည့္၀တဲ့လူတစ္ေယာက္လို ပိန္လွီျပီး အရိုးနဲ႔အေရပဲ ျဖစ္ေနတဲ့ သူ႔ရဲ႕ ပထမဇနီးသည္ကို
ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္တဲ့။ အဲဒီေတာ့မွ ကုန္သည္ဟာ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲစြာနဲ႔ ေျပာရွာပါတယ္။
“ကိုယ္ ဂရုစိုက္ႏိုင္တဲ့အခ်ိန္တံုးက မင္းကို အခုထက္အမ်ားႀကီး ပုိျပီး ဂရုစိုက္ခဲ့သင့္တာပါကြယ္”

အခုေတာ့ ကုန္သည္ဟာ ေသဆံုးသြားေလာက္ေရာေပါ့။ သူ႔ရဲ႕ ပထမဇနီးသည္လဲ သူနဲ႔အတူ
လုိက္သြားေလာက္ေရာေပါ့ဗ်ာ။

တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔အားလံုးရဲ႕ ဘ၀မွာ မယားေလးေယာက္စီ ရွိပါသတဲ့

၁။ စတုတၳမယားဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ရုပ္ခႏၶာကိုယ္ပါတဲ့။ ဘယ္ေလာက္ပဲ သူ႔ကို
ႀကိဳးစားပမ္းစား ရက္ရက္ေရာေရာ အလွဆင္ေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ေသဆံုးသြားတဲ့အခါ
က်ေနာ္တို႔ကို စြန္႔ခြာသြားမွာပါပဲတဲ့။

၂။ တတိယမယားဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ပိုင္ဆိုင္မႈေတြ ရာထူးဂုဏ္သိမ္
စည္းစိမ္ဥစၥာေတြပါတဲ့။ က်ေနာ္တို႔ ေသဆံုးသြားတဲ့အခါ တျခားသူေတြဆီကို
ေရာက္သြားမယ့္ အရာေတြပါတဲ့။

၃။ ဒုတိယ မယားဆိုတာကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ မိသားစုေတြနဲ႔ မိတ္ေဆြ သဂၤဟေတြပါတဲ့။
ရွင္သန္ေနထိုင္စဥ္အတြင္းမွာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ရင္းႏွီးခ်စ္ကၽြမ္း၀င္မႈေတြရွိၾကေပမယ့္ သူတို႔တစ္ေတြ အလြန္ဆံုး
အတူရွိေနႏိုင္တဲ့အခ်ိန္ဟာ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးခရီးကို လိုက္ပါပို႔ေဆာင္ခ်ိန္ အထိပါပဲတဲ့။

၄။ ပထမ မယားႀကီးဆိုတာကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ စိတ္၀ိညာဥ္ပါတဲ့။ ရုပ္၀တၳဳေတြ
စည္းစိမ္ခ်မ္းသာေတြနဲ႔ ကာမဂုဏ္အာရံုေတြေနာက္ကို ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္
လိုက္ရင္း အျမဲလိုလို ေမ့ေလွ်ာ့ ဥေပကၡာျပဳထားျခင္းခံေနရတဲ့ အရာပါတဲ့။

စဥ္းစားၾကည့္လိုက္ပါ။ တကယ္ေတာ့
စိတ္၀ိညာဥ္ကသာ က်ေနာ္တို႔
ဘယ္သြားသြား အျမဲအတူလိုက္ေနမယ့္ အရာပါ။

အိပ္ယာေပၚမွာ ေသငယ္ေဇာနဲ႔ ေမ်ာေန မယ့္ အခ်ိန္အထိမေစာင့္ပဲနဲ႔ အခု ကတည္းက သူ႔ကို
က်န္းမာသန္စြမ္းလာေအာင္
ေလ့က်င့္ပ်ဳိးေထာင္ထားဖို႔ဆိုတာ
အၾကံေကာင္းဥာဏ္ေကာင္းတစ္ခု မဟုတ္လားဗ်ာ။



(အင္တာနက္မွာ ေတြ႔ရတဲ့ စာေလးတစ္ပုဒ္ကို ဆီေလွ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ထားတာပါ။)

ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။